محمد دلیرراد در سال 1351 در ارومیه، مرکز استان آذربایجان غربی، چشم به جهان گشود. پدرش کارمند دولت و مادرش خانه دار بود. او سومین فرزند خانواده و دارای دو خواهر و یک برادر است. شروع تحصیلات ابتدایی محمد مصادف بود با آغاز انقلاب اسلامی در ایران و دو سال بعد، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شروع شد. ازاینرو، محمد دوران کودکی و نوجوانی دشواری داشت و مجبور به کار و تحصیل همزمان بود.

علیرغم تمام مشکلات زندگی، محمد همواره دانش آموزی برجسته بود و تحصیلات مدرسه را با موفقیت و کسب رتبه ممتاز به اتمام رساند. او در سال 1369 پس از موفقیت در آزمون دشوار کنکور، وارد دانشکده پزشکی ارومیه شد.

محمد در دانشگاه نیز همواره جزو دانشجویان پرتلاش بود و از همان آغاز علاوه بر تحصیل پزشکی، به آموختن کامپیوتر روی آورد. البته در آن زمان کامپیوترها بسیار ابتدایی بودند و با سیستم عامل داس کار میکردند و اینترنت وجود نداشت. شش ماه پس از شروع آموزش کامپیوتر، او توانست یک کار دانشجویی با حقوق بسیار اندک در کتابخانه مرکزی دانشگاه بیابد. او به مدت پنج سال تا شروع دوران کارورزی در بخش جستجوی مقالات علمی پزشکی (مدلاین) دانشگاه فعالیت نمود. همچنین در سال 1372 وی موفق به کسب رتبه سوم آزمون علوم پایه پزشکی شد.

محمد در سال 1377 از دانشگاه فارغ التحصیل گردید و جهت گذراندن دوران سربازی در قالب پیام آور بهداشت روانه مناطق محروم کشور شد. او به عنوان پزشک عمومی به مدت دو سال در مناطق روستایی دورافتاده به معالجه و مداوای بیماران مشغول بود و در همین دوران نیز عشق زندگی خویش را یافت و ازدواج نمود.

عطش سیری ناپذیر او به تحصیل علوم، محمد را به تهران کشانید و پس از شرکت در آزمون سخت دستیاری، از سال 1379 شروع به تحصیل در رشته تخصصی پزشکی قانونی در دانشگاه علوم پزشکی تهران نمود. در دوران دستیاری (رزیدنتی)، در مرکز درمان بیماران مسموم بیمارستان لقمان حکیم تهران نیز مشغول به آموزش و فعالیت بود. در همین دوران بود که او صاحب یک پسر شد و همچنین برای یک فرصت مطالعاتی همراه با خانواده روانه دانشگاه آنکارا، پایتخت ترکیه، شد.

پس از فراغت از تحصیل از دانشگاه تهران و اخذ درجه تخصص در رشته پزشکی قانونی، محمد به استخدام سازمان پزشکی قانونی کشور درآمد و به مدت دو سال به عنوان مدیرکل پزشکی قانونی استان ایلام خدمت نمود. او سپس به زادگاه خود بازگشت و به مدت یک سال به عنوان پزشک متخصص کارشناس در اداره کل پزشکی قانونی استان آذربایجان غربی فعالیت نمود.

در اواخر سال 1386 محمد از سازمان پزشکی قانونی به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه منتقل شد و همزمان به عنوان رئیس مرکز آموزشی و درمانی آیت الله طالقانی ارومیه را منصوب گردید. او با شرکت در فراخوان جذب اعضای هیئت علمی دانشگاه و موفقیت در تمامی مراحل گزینش، از شهریور ماه سال 1387 به عضویت هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه درآمد.

محمد در سال 1388 به عنوان معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان آذربایجان غربی برگزیده شد و حدود پنج سال در این مسئولیت انجام وظیفه نمود. یک سال بعد، او تحصیل پاره وقت (نیمه حضوری) در مقطع کارشناسی ارشد رشته آموزش پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز را آغاز کرد.

تا سال 1396 او به عنوان متخصص پزشکی قانونی فعالیت نمود تا اینکه با شرکت در آزمون پذیرش دستیار دوره تکمیلی تخصص (فلوشیپ) و موفقیت در آزمونهای کتبی و مصاحبه، از ابتدای مهر ماه 1396 لغایت پایان اسفند 1397 به مدت 18 ماه به عنوان دستیار فلوشیپ سم شناسی بالینی در مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی امام رضا (ع) دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد به کسب علم و تجربه در زمینه سم شناسی بالینی و مسمومیتها مشغول بود. او در این مدت از محضر اساتیدی گرانقدری همچون جناب آقای دکتر مهدی بلالی مود، پدر علم توکسیکولوژی بالینی ایران، دکتر رضا افشاری، دکتر آناهیتا علیزاده و دیگران بهره بسیار برد.

در حال حاضر، دکتر محمد دلیرراد به عنوان دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ارومیه دارای مسئولیتهای متعددی است. طی دو سال متوالی او موفق به کسب عنوان استاد برجسته دانشگاه شده است. همچنین دو دوره متوالی از جانب ریاست محترم دانشگاه علوم پزشکی ارومیه به عنوان مدیر گروه پزشکی قانونی و مسمومیتها انتخاب گردیده و در حال حاضر نیز این مسئولیت را بر عهده دارد. او همچنین معاون آموزشی مرکز آموزشی و درمانی آیت الله طالقانی ارومیه است.

علاوه بر فعالیتهای آموزشی و درمانی، او همواره به امر پژوهش علاقمند بوده و دارای تألیفات علمی (مقالات و کتب) چندی است. علاقمندیهای تحقیقاتی وی عبارتند از: سم شناسی بالینی پزشکی، مسمومیت با الکلهای سمی، مسمومیت با آفت کش ها، پزشکی قانونی و پژوهش در آموزش پزشکی.

محمد یک معلم علاقمند، یک پزشک فداکار، یک همسر مهربان و یک پدر دلسوز است. او خدمت به بیماران و سایر انسانها را سرلوحه فعالیتهای خویش در زندگی قرار داده است. از دیدگاه او برای کسب علم پایانی متصور نیست و وی همواره در جستجوی پیشرفتها و تازه های علوم پزشکی است.